Van
Cruise Terminal via Van Nelle Fabriek naar Ahoy
De
jaarlijkse kunstbeurs Art Rotterdam vond van 28-30 maart 2025
plaats in Ahoy in Rotterdam. Een terugblik.
Door
Joke M. Nieuwenhuis Schrama
Fons
Hof begon in 1999 zijn Art Rotterdam in de Cruise Terminal aan
de Wilhelminakade in Rotterdam. Een dynamische locatie in mijn
herinnering, tijdens een editie zo'n achttien jaar terug. Het
was wel winderig aan de Nieuwe Maas, maar je had er prachtig uitzicht
op de Erasmusbrug. Art Rotterdam was min of meer bedoeld als pendant
van de KunstRAI Amsterdam (dit jaar was de veertigste editie in
de RAI). In 2014 werd een gedeelte van de iconische Van Nelle
Fabriek als locatie voor de beurs betrokken. Na tien jaar bleek
deze plek te klein geworden voor het almaar groeiende Art Rotterdam,
waarin ondertussen ook de presentatie Prospects van het Mondriaan
Fonds was opgenomen. In 2025 was de beurs in Ahoy, Rotterdamser
kan het niet, met wat vierkante meters meer (en een dag minder).
Fons Hof staat nog immer aan het roer van deze internationale
beurs voor hedendaagse kunst, die is uitgegroeid tot een van de
belangrijkste kunstbeurzen in Europa.
Handel
en wandel
Er zijn intussen heel wat beurzen bijgekomen op het gebied van
de handel in (hedendaagse) kunst, zowel in Nederland als ook internationaal.
Waren het voorheen slechts enkele (waarvan Art Cologne de oudste
is en Art Basel de grootste op diverse locaties), dit voorjaar
is het zelfs wat opgehoopt: TEFAF, Art Paris, Drawing Now Paris,
IFPDA Print Fair. Tel daarbij op de kleinere beurzen, NAARDEN
the Art fair, Art Eindhoven, Kunst aan het Hof, KunstRAI.
Het was even slikken bij het naderen van het immense Ahoy complex,
dat met het openbaar vervoer trouwens praktisch en snel te bereiken
is. Grote affiches gaven de ingang aan, met het logo 'ART' herkenbaar
in licht transparante schilderstape letters. Een plattegrond van
de beurs was geen overbodige luxe, om door de ruim opgezette secties
een weg te vinden. Veel bezoekers liepen dan ook met een exemplaar
rond. Je loopt immers regelmatig verkeerd als een galerie meerdere
ingangen heeft, waardoor de koers herpakt moet worden.
Op
koers
Vooraf had ik geen selectie gemaakt op basis van mails die galeries
mij regelmatig sturen, eerst maar eens wennen aan de nieuwe locatie.
Het blijkt 'hard werken' om erdoorheen te komen. Eerst de sectie
'Projections', want daar gaat nogal wat tijd in zitten. Er werden
twaalf video's vertoond op forse schermen en die uitzitten zou
een een paar uur in beslag nemen. Evengoed bekijk ik er enkele
voor een gedeelte, waaronder die van Judith
Westerveld en van Hans
op de Beeck. Deze sectie had drie ingangen, dus plattegrond
er weer bij om in de New Art Section te komen waar ik de genomineerde
Mini Galerie bezocht, met alleen de presentatie van werken door
kunstenaar Pris Roos (1984). Haar werk op karton en papier in
oliepastels is plezierig om naar te kijken, het is kleurrijk en
verhalend. En intussen dit feit: de NN
Art Award 2025!
Metronoom
Vervolgens doorkruiste ik de 'Main Section', zorgvuldig vermijdend
dat ik de straten dubbel zou lopen bij het in- en uitgaan van
de vele galeries. De eerste lange stop hield ik bij de Italiaanse
galerie Studio G7, waar ik twee metronomen op de wand zag, ieder
met kleine verschillen, gemonteerd op de zolen van twee oudere
type strijkijzers. Kom er maar eens op, origineel! (overigens
niet functioneel, maar dat was ook niet de bedoeling). De Italiaanse
kunstenaar is Jacopo
Mazzonelli (1983). Hij vervaardigt sculpturen en installaties
die beeldende kunst en muziek samenbrengen. De galeriehouder geeft
mij vriendelijk en onverstoorbaar uitleg over deze kunstenaar
en zijn werken, evenals over enkele andere kunstenaars in zijn
uitstalling.
116
jonge kunstenaars
De grootste sectie was 'Prospects' van het Mondriaan Fonds, inmiddels
dertien jaar op rij aanwezig op Art Rotterdam. De plattegrond
hiervan was niet eenvoudig en uit willekeur besloot ik dit gedeelte
van de beurs door te nemen, omdat ik hiervoor geen tips had ingelezen.
Prominent in het midden stond het werk van Marcos
Kueh. Ik meende zijn werk eerder te hebben gezien op de laatste
Documenta, maar dat bleek niet het geval. Daarna was het doorreizen
in dat grote gebied van jonge kunstenaars, met uiteraard verrassende,
wonderlijke, raadselachtige objecten en kunstuitingen in diverse
disciplines. Waar je letterlijk omheen kon lopen, is het werk
van Amrith
de Zoete (1997), getiteld: 'Merrily Act II'. Zijn kinetische
sculptuur 430 x 310 x 40 cm combineert fragmenten van een roeiboot
en een bewegende roeispaan met een mensfiguur. De beweging wordt
geautomatiseerd gestuurd, terwijl de figuur hopeloos vastzit en
de controle heeft verloren over de machine. Roeiers varen met
hun rug naar de bestemming en De Zoete ziet dat symbolisch; 'Wij
nemen allemaal beslissingen met de blik op heden en verleden,
terwijl de toekomst onzichtbaar blijft' 'Row, row, row your boat,
gently down the stream'.
Een
pleisterplaats tenslotte was de stand van Sabine
Rovers (1992). Zij had een wand met fotografische prints geïnstalleerd
van 43 verschillende inheemse plantensoorten. Ik dacht eerst aan
gomdruk, maar het waren anthotypie-afdrukken. Een anthotypie is
een afbeelding gemaakt met lichtgevoelig plantaardig materiaal
en UV-/zonlicht, in een geheel milieuvriendelijk proces. Ik vroeg
haar om de (stinsen)plant daslook en voilà daar pakte zij
de print al van de wand. Rovers blijkt ook botanicus, zij weet
van alles over de door haar gefotografeerde en afgedrukte planten
te vertellen.
Verder,
het ontbreken van bankjes of andere zitplekjes werd opgelost door
de diverse en rijkelijk aanwezige horeca. Bovenstaande impressie
is een microweergave van wat er zoal was te zien, de volgende
Art Rotterdam is: 26-29 maart 2026 in Rotterdam Ahoy. Dit is een
gezamenlijke editie met de grote fotografiebeurs UNSEEN, die eerder
in gashouder Westergas werd gehouden.
Meer
informatie: www.artrotterdam.com.